Πέμπτη 19 Μαρτίου 2020

Κύριε ελέησον τους ολιγόπιστους Έλληνες.

Γιατί ἐνῶ εἴμαστε Κύριε, μία χώρα σκανδαλωδῶς εὐνοημένη στήν διάρκεια τῆς Ἱστορίας, ἀπό Ἐσένα, τήν Παναγία Μητέρα Σου καί ὅλους τούς Ἁγίους μας  καί εἶναι  ἀμέτρητες οἱ στιγμές στήν Ἐθνική καί προσωπική μας ἱστορία, πού μᾶς πῆρες στήν ἀγκαλιά Σου καί μᾶς ἔσωσες,  ἐμεῖς μέ ἕνα tweet τοῦ πρωθυπουργοῦ μας, Σοῦ δηλώσαμε ἐπίσημα ὅτι δέν Σέ χρειαζόμαστε πλέον!

Γιατί αὐτήν τήν ὥρα πού κυριαρχεῖ ὁ φόβος τοῦ θανάτου, τά super market, τά Pet shops καί οἱ τράπεζες, (οἱ ναοί τοῦ χρήματος) μᾶς εἶναι ἀπαραίτητα γιά νά λειτουργοῦν, (κι ἄς κινδυνεύουμε νά κολλήσουμε καί ἐκεῖ), ἀλλά ΟΧΙ οἱ ναοί Σου!

Γιατί ΕΜΕΙΣ οἱ πιστοί Σου, οἱ βαπτισμένοι καί  μυρωμένοι ντρεπόμαστε καί φοβόμαστε νά πιάσουμε τό μάκτρο τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου, νά φιλήσουμε τίς Ἱερές Εἰκόνες καί νά πάρουμε τήν εὐχή τῶν ἱερέων μας. Φοβόμαστε μάλιστα (ὤ τῆς βλασφημίας!) νά πλησιάσουμε καί στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς! Βάζουμε ὅμως δεξιό λογισμό Χριστέ μας καί ἰσχυριζόμαστε ὅτι τό κάνουμε ἀπό ἀγάπη γιά νά προστατέψουμε τούς ἀδελφούς μας. Στό super market ἐξακολουθοῦμε  ὅμως νά πηγαίνουμε Χριστέ μας καί ἄς κινδυνεύουμε καί ἐκεῖ! Μή μᾶς παρεξηγεῖς Χριστέ μας, πού  ἐκεῖ ἡ ἀγάπη μας ἀτονεῖ  λίγο!

Συγχώρεσέ μας Κύριε γιατί ἀντί νά γίνουν  οἱ ναοί τῶν  πολιούχων μας, τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλίου, τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα κ.α., καθημερινά φυλάκια τελέσεως τῆς Θείας Λειτουργίας, γιά νά μεσιτεύσουμε γιά  τούς ἀσθενεῖς καί τούς ἤρωες ἰατρούς καί νοσηλευτές,  ΕΜΕΙΣ τήν ἀπαγορεύουμε ἀκόμη και στά μοναστήρια! Γιά νά εἴμαστε «προστατευμένοι» Χριστέ μου, ἀπό σένα,  γιατί τελικά φαίνεται ὅτι  Εἶσαι  λίγο «Κίνδυνος» καί ὄχι Πηγή τῆς  Ζωῆς ὅπως μᾶς ἔλεγες! 

Συγχώρεσέ μας Κύριε γιατί ούτε μέ 5 ἄτομα μέσα στόν ἱερό Ναό, δέν θέλουμε νά τελέσουμε τήν Θεία Λατρεία Σου,(ἐνῶ ὅλοι μας ἀνεχόμαστε 30 ἄτομα σέ ἕνα super market)!

Συγχώρα μας Κύριε, γιατί στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας, ἐργοδότες ἀπειλοῦν ἐργαζομένους μέ ἀπόλυση, νέα παιδιά ἀπειλοῦν τούς ἠλικιωμένους γονεῖς μέ ἀπομόνωση καί σύζυγοι ἀπειλοῦν τίς συζύγους τους μέ διώξιμο ἀπό τό σπίτι, ὡς ἐπικίνδυνους, ἐπειδή θέλουν νά ἐκκλησιάζονται καί νά κοινωνοῦν τοῦ Ἁγίου Σώματος καί Αἵματός Σου!

Συγχώρεσέ μας Κύριε γιατί θά καθόμαστε μέ τίς πιτζάμες μας στό σπίτι  καί θά βλέπουμε live ἀπό τηλεοράσεως τήν Προσκύνηση τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σου Σταυροῦ ἀλλά καί τόν Εὐαγγελισμό τῆς Ὑπεραγίας μας Θεοτόκου, πού ἐπειδή εἴμαστε καί πιστός λαός, τόν συνδέσαμε μέ τήν Ἐθνική μας Ἐπανάσταση τοῦ 1821. Μπορεῖ  μάλιστα, ὅπως μᾶς λένε οἱ ἀρμόδιοι, νά δοῦμε live καί τά Ἅγια Πάθη ἀλλά καί τήν Ἀνάστασή Σου! Συγχώρα μας Κύριε, ἀλλά τοῦ χρόνου στά 200 χρόνια ἀπό τό 1821, πού ἔγινε  πρῶτα γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστη τήν Ἁγία, ἐμεῖς θά Σέ τιμήσουμε διπλά καί τρίδιπλα! Ἄς φύγει ὅμως αὐτό τό κακό πρῶτα Χριστέ μας! Τώρα δυσκολευόμαστε! 

Συγχώρεσέ μας Κύριε, γιατί ὅλοι μας ἀπό τούς ποιμένες μας μέχρι τόν τελευταῖο πιστό (μέ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις) ἀκόμη καί τώρα δέν μιλᾶμε γιά τό πρῶτο πρᾶγμα πού θα ἔπρεπε ὡς Χριστιανοί νά διαλαλήσουμε. Τήν ἀνάγκη γιά  προσωπική ἀλλά καί Εθνική Μετάνοια καί ἀλλαγή πορείας ἀπό τίς δεκάδες ἀντικείμενες στό Νόμο τοῦ Θεοῦ πράξεις καί ἀποφάσεις μας, πού ἀποδεδειγμένα κατά τούς Ἁγίους  Πατέρες, ἀπομακρύνουν τήν χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.  Συγχώρεσέ μας πού ντρεπόμαστε νά μιλήσουμε στήν τεχνοκρατική κοινωνία μας, γιά τό ἔσχατο καί πλέον ἀποτελεσματικό ὄπλο πού εἴχαν οἱ πρόγονοί μας σέ τέτοιες περιπτώσεις, τίς λιτανείες τῶν θαυματουργῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων Σου, Κύριε! Τίς θυμόμαστε βεβαίως  καί τίς τιμᾶμε ποῦ καί ποῦ, ἀλλά ΔΕΝ τίς πιστεύουμε Κύριε!

Συγχώρεσέ μας Κύριε,  γιατί ὡς Χριστιανοί Βαπτισμένοι και Μυρωμένοι, θά ἔπρεπε νά εἴμαστε πιό συμφιλιωμένοι μέ τήν ἰδέα τοῦ θανάτου, ἄν ἐπιτρέψεις Ἐσύ νά ἔλθει, καθώς Ἐσύ Εἶσαι ὁ Νικητής τοῦ θανάτου, ὁ ἕνας και μοναδικός Ζωοδότης!  Συγχώρεσέ μας Κύριε ὅμως, γιατί αὐτή εἶναι μία εἰδική περίπτωση, πού ἡ Ἐκκλησία πού Ἐσύ ὁ Ἴδιος ἲδρυσες μέ τό Αἴμα Σου, πρέπει νά κάνει λίγο στήν ἄκρη! Τά Ἱερά Σου Μυστήρια, δέν μᾶς εἶναι τόσο ἀπαραίτητα τώρα Χριστέ μου! Μήν μᾶς παρεξηγεῖς Κύριε, ἀργότερα, βεβαίως καί θά σέ λατρέψουμε, πιό τιμητικά, μέ ὡραίους πανηγυρικούς  καί μέ μεγάλες λαμπάδες καί θά ξανακοινωνήσουμε βεβαίως, Σοῦ τό ὑποσχόμαστε… ἀλλά ὄχι τώρα Χριστέ μας… ! 

Συγχώρεσέ μας Κύριε…!

...και σε παρακαλούμε να ξαναπείς: «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς˙ οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι»


Δεν υπάρχουν σχόλια: