Ημέρα εθνικού πένθους στη Ρωσσία (26/12)

 ➽  The Alexandrov Ensemble

Add to Anti-Banner

Η κάρτα του γραφείου τύπου του Υπ.Οικ....

... του "αφήστε με ν' ανοίξω τα φτερά μου" άθεου (κατά δήλωση του), εκλεγμένου πρωθυπουργού μας.

Είπε γέρων:

Αλέξιος ο Δ' (1182-1204)

"...όσοι δεν είναι καλά στην ψυχή τους

δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν

τα προβλήματα της χώρας τους,

ούτε της Ευρώπης,

ούτε του κόσμου..."

τάδε έφη: Αλέξιος Τσίπρας 22/12/16

πηγή

Διόδους ο ύστριξ

«ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΩ», Κώστα Ζουράρι.

Ο όρκος των Αθηναίων Εφήβων και το ατόπημα με τα νησιά

Ο υφυπουργός Παιδείας Κώστας Ζουράρις μάς εξέπληξε δυσάρεστα, δηλώνοντας ότι δεν πειράζει αν μας πάρουν οι Τούρκοι 16 νησιά, αρκεί να κρατήσουμε τη γλώσσα μας. Προσέθεσε ότι τα νησιά άλλοτε τα χάνουμε, άλλοτε τα ελευθερώνουμε. Έστω κι αν διευκρίνισε ότι χρησιμοποίησε «σχήμα καθ’ υπερβολήν», η δήλωση είναι απαράδεκτη, ειδικά όταν προέρχεται από κυβερνητικό στέλεχος.

Με τον Κώστα Ζουράρι έχουμε παλαιότερα συναντηθεί σε κοινούς αγώνες κατά του Σχεδίου Ανάν και εναντίον του βιβλίου της Μ. Ρεπούση. Εκτιμώ την ελληνοπρεπή παιδεία του, αλλά -όπως θα έλεγαν οι αρχαίοι- «φίλος Πλάτων (εν προκειμένω, Κώστας), φιλτάτη η αλήθεια». Η ελληνική και ορθόδοξη γραμματεία, την οποία γνωρίζει, δίνει αποστομωτικές απαντήσεις για το θέμα που άνοιξε ο υφυπουργός Παιδείας.

Επιλέγω ενδεικτικά.

Ο Ζουράρις διαβάζει πολύ τα αρχαία κλασικά κείμενα. Του θυμίζω τον όρκο των Αθηναίων Εφήβων, στον οποίο περιλαμβάνεται η φράση «την πατρίδα ουκ ελάττω (ή ελάσσω) παραδώσω»! Από τον λόγο Λυκούργου κατά Λεωκράτους (κεφ. 77) αντιγράφω σε νεοελληνική απόδοση Σαράντου Καργάκου:

«Δεν θα ντροπιάσω τα όπλα τα ιερά ούτε θα εγκαταλείψω τον συμμαχητή μου, με οποιονδήποτε κι αν ταχθώ στη γραμμή. Θα αμυνθώ και για τα ιερά και για τα όσια και μόνος και μαζί με πολλούς, και την πατρίδα δεν θα παραδώσω μικρότερη, αλλά μεγαλύτερη και ισχυρότερη απ’ όση την παρέλαβα».

Μεγαλύτερη και όχι μικρότερη οφείλουμε να παραδώσουμε την πατρίδα, φίλε Κώστα Ζουράρι, αν θέλουμε να τιμήσουμε τους αρχαίους, τους οποίους θαυμάζεις.

Ο Ζουράρις μελετά τη βυζαντινή ιστορία και σέβεται την Ορθοδοξία. Καλό είναι να θυμηθεί την απάντηση του βυζαντινού αυτοκράτορος της Νικαίας και αγίου της Εκκλησίας μας Ιωάννου Βατάτζη, ο οποίος το 1237 έγραφε προς τον Πάπα Γρηγόριο Θ΄ τα εξής:

«Ουδέποτε παυσόμεθα μαχόμενοι και πολεμούντες τοις κατάγουσι την Κωνσταντινούπολιν», δηλαδή δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσουμε να πολεμούμε εναντίον αυτών που κατέχουν την Κωνσταντινούπολη, τότε πρωτεύουσα του γένους. Οχι απλώς δεν αδιαφορούσε για την εδαφική ακεραιότητα ο Βατάτζης, αλλά ζητούσε να ελευθερώσει υπόδουλα ελληνικά εδάφη.

Ο Ζουράρις στην πρώτη ομιλία του στη Βουλή χρησιμοποίησε στίχους του Σεφέρη. Από τον νομπελίστα ποιητή μας θα έπρεπε να εμπνευστεί, για να δώσει την πρέπουσα απάντηση στην αλαζονεία των Τούρκων.

Παραθέτω στίχους από τη «Σαλαμίνα της Κύπρος»:

«...Ναι, όμως ο μαντατοφόρος τρέχει κι όσο μακρύς κι αν είναι ο δρόμος του, θα φέρει σ’ αυτούς που γύρευαν ν’ αλυσοδέσουν τον Ελλήσποντο το φοβερό μήνυμα της Σαλαμίνας. Φωνή Κυρίου επί των υδάτων. Νήσος τις έστι».

Νήσοι ελληνικαί εισίν, Κώστα Ζουράρι, αυτές που ζητά ο Ερντογάν και θα τις προστατεύσουμε.

Και τη γλώσσα και τα νησιά θα κρατήσουμε!

Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός επιστήμων

πηγή 

Κύπρος, η ομιλία που ενόχλησε ...

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ  ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ 

ΣΤΟ ΟΓΔΟΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΣΣΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Ν. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ.

 
Ελληνίδες και Έλληνες της Κύπρου,

Τελούμε σήμερα το όγδοο μνημόσυνο του Τάσσου Παπαδόπουλου, του ανθρώπου που κατόρθωσε να καθιερωθεί ως ένας από τους μεγάλους ηγέτες του Ελληνισμού, σε μίαν περίοδο μάλιστα που οι μεγάλοι ηγέτες εκλείπουν.
Η σημερινή τελετή γίνεται ενώ η Κύπρος περνά τις κρισιμότερες ώρες της μετά το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν το 2004. Η εικόνα που έχουμε μπροστά μας δεν είναι ακόμη εντελώς καθαρή. Συζητήσεις συνεχίζονται επί πολλών θεμάτων, ενώ υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για κρίσιμα ζητήματα με σοβαρότερα ίσως αυτά του εδαφικού, της ασφάλειας και των εγγυήσεων.
Στα διλήμματα που δημιουργούνται σε αυτήν τη φάση, οι συμβουλές που θα είχε να μας δώσει ο Τάσσος Παπαδόπουλος, εάν ήταν ακόμη ανάμεσά μας, θα ήσαν πολύτιμες και μοναδικές.
Βλέπετε, ο Τάσσος Παπαδόπουλος ευτύχησε να είναι μεταξύ εκείνων που οδήγησαν στην απελευθέρωση του νησιού από τον αποικιακό ζυγό. Σε νεαρότατη ηλικία συμμετείχε στην επιτροπή για τη δημιουργία του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, διετέλεσε επί έντεκα χρόνια υπουργός την κρίσιμη περίοδο μεταξύ 1959-1970, συνομίλησε επανειλημμένως με την τουρκοκυπριακή πλευρά πριν και μετά την εισβολή, ήταν για χρόνια μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και φυσικά είχε την εμπειρία των διαπραγματεύσεων του Σχεδίου Ανάν ως πρόεδρος της Κύπρου. Πρόκειται για μία πορεία μισού αιώνα.
Αντικειμενικά ίσως 1 ή 2 ακόμη άτομα στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας μπορεί να θεωρηθεί ότι είχαν ανάλογες γνώσεις για το Κυπριακό και ήξεραν κάθε λεπτομέρειά του.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ
Έχοντας αυτά τα δεδομένα κατά νου για τη συσσωρευμένη πείρα και σοφία του Τάσσου Παπαδόπουλου, ανέτρεξα στο πιο ιστορικό του κείμενο, το διάγγελμα της 7ης Απριλίου 2004, λίγες ημέρες πριν το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν, για να αναζητήσω απαντήσεις στα σημερινά ερωτήματα.
*    *    *
Διαπίστωσα ότι στο διάγγελμα υπήρχαν θέματα που σήμερα τα έχουμε περίπου καταπιεί. Είχε πει επί παραδείγματι ο Τάσσος Παπαδόπουλος ότι:
Σε ἕνα καθεστὼς ὅπου οἱ ἀποφάσεις πρέπει νὰ λαμβάνονται μὲ βάση ἰσοτιμίας, δηλαδὴ 50-50, παρέχεται σὲ κάθε πλευρὰ ἡ εὐχέρεια καὶ ἡ δυνατότητα νὰ δημιουργοῦν ἀδιέξοδα ποὺ θὰ ὁδηγοῦν σὲ παράλυση τὶς διοικητικὲς λειτουργίες τοῦ κράτους
Είναι κάτι που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν. Διότι σχετιζεται με την επόμενη ημέρα σε περίπτωση που προχωρήσει το σχέδιο λύσεως. Τότε που τα φώτα της δημοσιότητας θα έχουν απομακρυνθεί από το νησί αλλά τα προβλήματα θα απαιτούν γρήγορες και συγκεκριμένες λύσεις. Είναι ένα θέμα που σχετίζεται με τη λειτουργικότητα και εν τέλει με τη βιωσιμότητα του νέου κράτους.
*     *     *
Είναι πολλά θέματα που θίγει το διάγγελμα. Το βασικό όμως που το διατρέχει είναι αυτό που έγινε γνωστό με τη φράση:
Παρέλαβα Κράτος διεθνῶς ἀναγνωρισμένο.
Δὲν θὰ παραδώσω «Κοινότητα» χωρὶς δικαίωμα λόγου διεθνῶς καὶ σὲ ἀναζήτηση κηδεμόνα.
Πρόκειται για αυτό που ο Τάσσος Παπαδόπουλος περιγράφει ως “βασική και θεμελιώδη αγωνία του”. Το λέει και το ξαναλέει:
Καλούμαστε νὰ καταλύσουμε τὴν Κυπριακὴ Δημοκρατία, τὸ μόνο ἔρεισμα ἀσφάλειας τοῦ λαοῦ μας καὶ ἐγγύηση τῆς ἱστορικῆς μας φυσιογνωμίας.
Πίσω από αυτές τις φράσεις κρύβεται ο λόγος που η Τουρκία έχει εμπλακεί σε διαπραγματεύσεις δια των Τουρκοκυπρίων.

ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ ΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ
Κυρίες και Κύριοι,
τα κατεχόμενα αποτελούν μία μαύρη τρύπα στον παγκόσμιο χάρτη. Δεν αναγνωρίζονται από κανέναν. Μέσα από τη συμφωνία λύσεως του Κυπριακού η Τουρκία αναζητεί να δώσει διεθνή υπόσταση στα κατεχόμενα.
Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ο κυπριακός ελληνισμός διαπραγματεύεται τη διεθνή του υπόσταση. Αυτό είναι το διαπραγματευτικό του χαρτί. Το μοναδικό διαπραγματευτικό του χαρτί. Το γεγονός ότι η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως τον αποκλειστικό εκπρόσωπο του νησιού. Στο νησί δεν υπάρχει άλλη διεθνής οντότητα.
Αντιστοίχως ο ελληνισμός της Κύπρου μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων προσδοκώντας να πάρει πίσω εδάφη και περιουσίες. Επομένως, η διαπραγμάτευση είναι «αναγνώριση έναντι εδάφους». Γι’ αυτό το λόγο είναι τόσο σημαντικό η διεθνής υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας να δοθεί μόνον εάν έχει εξασφαλισθεί 100% η επιστροφή εδαφών.

Το σχέδιο της Τουρκία είναι απλό:
Σε πρώτο βήμα επιδιώκει να εξουδετερώσει το μοναδικό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα των Ελλήνων της Κύπρου: την επίσημη αναγνώριση.
Παράλληλο βήμα είναι η αναβάθμιση των κατεχομένων σε συνιστών κράτος ισότιμο με αυτό των Ελληνοκυπρίων.
Βασική προϋπόθεση για την επιτυχία των τουρκικών επιδιώξεων είναι να μην δώσουν πίσω εδάφη.
Το ίδιο είχε συμβεί και το 2004. Στο Μπούργκενστοκ είχαμε ζητήσει τα κατεχόμενα εδάφη που θα επιστρέφονταν σταδιακά στην ελληνοκυπριακή πολιτεία σε βάθος τρεισήμισυ ετών να παραδίδονταν στον ΟΗΕ. Οι Τούρκοι δεν το δέχθηκαν.
Επανέρχομαι στα λόγια του Τάσσου Παπαδόπουλου για το 2004 που ισχύουν ακέραια σήμερα:
Ἡ Τουρκοκυπριακὴ κοινότητα ἀποκτᾶ ὅλα τὰ βασικὰ αἰτήματα ποὺ διεκδίκησε, ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα ἐφαρμογῆς τῆς λύσης.
Ἀναγνωρίζεται ἡ ὀντότητά της ὡς «νόμιμο συνιστῶν Κράτος». Διαγράφεται ἡ εἰσβολὴ καὶ ἡ κατοχή. …
Ἀντίθετα, ὅλα καὶ ὅσα προσδοκεῖ νὰ ἀποκτήσει ἡ Ἑλληνοκυπριακὴ κοινότητα, … παραπέμπονται χωρὶς ἐγγυήσεις στὸ μέλλον καὶ ἐξαρτῶνται ἀπὸ τὴν καλὴ πίστη τῆς Τουρκίας νὰ ἐκπληρώσει τὶς ὑποχρεώσεις ποὺ ἀναλαμβάνει. … «ἀγοράζουμε ἐλπίδα», μὲ μόνο ἀντάλλαγμα καὶ διασφάλιση τὴν καλὴ θέληση τῆς Τουρκικῆς πλευρᾶς νὰ τηρήσει τὴ συμφωνία.
*     *     *
Το δεύτερο βήμα της Τουρκίας είναι μετά από κάποιο χρονικό διαστημα και οπωσδήποτε πριν την επιστροφή των εδαφών, να βρει αφορμή για να απαλλαγεί από τις συμφωνίες. Έτσι:

• εδάφη δεν θα έχουν επιστραφεί,
• η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα υπάρχει και
• στη θέση της δύο συνιστώντα κράτη θα αναζητούν εναγωνίως την αναγνώριση από τη διεθνή κοινότητα.

 *     *     *
Αυτός είναι και ο λόγος που η Τουρκία επιθυμεί διατήρηση των τουρκικών στρατευμάτων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είχε πει ο Τάσσος Παπαδόπουλος:
…ἡ συνεχὴς παρουσία τουρκικῶν στρατευμάτων στὴν Κύπρο, δὲν ἐξυπηρετεῖ βέβαια οὔτε τοὺς Ἑλληνοκύπριους οὔτε τοὺς Τουρκοκύπριους, παρὰ μόνο τὴν Τουρκία.
Κύρίες και Κύριοι, πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε ότι η Τουρκία βλέπει στρατηγικά την Κύπρο.
Οι Τούρκοι φροντίζουν και μας το λένε με κάθε τρόπο. Δεν μας το κρύβουν. Το είχε πει ο Νιχάτ Ερίμ το 1956. Το ξαναλέει ο Νταβούτογλου στο βιβλίο του το στρατηγικό βάθος που εξεδόθη το 2001:
Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα. … η Τουρκία είναι υποχρεωμένη από στρατηγική άποψη να ενδιαφέρεται για την Κύπρο πέραν του ανθρώπινου παράγοντα
Για την Τουρκία το Κυπριακό είναι θέμα στρατηγικής ασφάλειας. Τα συμφέροντά της είναι ανεξάρτητα από αυτά των Τουρκοκυπρίων. Η Τουρκία δεν πρόκειται να επιτρέψει στους Τουρκοκυπρίους να πάρουν μόνοι τους αποφάσεις για το μέλλον τους.

ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ
Η Τουρκία θέλει να διατηρήσει στρατεύματά της στο νησί στο διηνεκές.
Για ποιό λόγο; Απλούστατα διότι μετά τη διάλυση της Κυπριακή Δημοκρατίας θα μπορεί εύκολα να επιβάλλει τη λύση που της ταιριάζει.
Ουσιαστικά το μέλλον αυτού του νησιού υποθηκεύεται στην πολιτική βούληση της Τουρκίας. Το είχε πει ο Τάσσος Παπαδόπουλος από το 2004:
Όλα αὐτὰ ἔναντι κενῶν, παραπλανητικῶν, δῆθεν, προσδοκιῶν. Ἔναντι τῆς ἀνεδαφικῆς ψευδαίσθησης ὅτι ἡ Τουρκία θὰ τηρήσει τὶς δεσμεύσεις της.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν για ποιο λόγο είναι ανάγκη να διαφυλαχθεί πάση θυσία η κρατική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και όσα απορρέουν από αυτήν.
*     *     *
Ελληνίδες και Έλληνες της Κύπρου,
τις επόμενες εβδομάδες θα ακούσουμε σημεία και τέρατα. Είναι η τελευταία σας ευκαιρία, θα πάθετε αυτό, θα πάθετε εκείνο, θα ενσωματώσουν οι Τούρκοι τα κατεχόμενα, θα σας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι
Τό είχε επισημάνει ο Τάσσος Παπαδόπουλος:
Εἶναι δογματισμὸς καὶ ὑποδηλεῖ ἄγνοια τῶν κανόνων τῆς διεθνοῦς πολιτικῆς, ἡ ἄποψη ὅτι αὐτὴ θἆναι ἡ τελευταία πρωτοβουλία γιὰ λύση τοῦ Κυπριακοῦ.
Το είχε πει και ο Πέτρος Μολυβιάτης:
δεν υπάρχουν τελευταίες ευκαιρίες. Η ζωή συνεχίζεται και η ζωή προσφέρει πάντοτε δυνατότητες και ευκαιρίες
Ακούω ως τη βασική απειλή για το μέλλον ότι θα ενσωματώσουν οι Τούρκοι τα κατεχόμενα. Δεν είναι εύκολο να το κάνουν. Εάν ήταν εύκολο, θα το είχαν κάνει χρόνια τώρα.
Σε αυτό το σημείο σημειώστε πως με ό,τι έχει καταπιαστεί η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει αποτύχει μεγαλοπρεπώς:

• Πήγε να παίξει το μεγάλο παιχνίδι στη Μέση Ανατολή τοποθετώντας ισλαμικές αδελφότητες στα γειτονικά κράτη κι έχει βυθισθεί στον βάλτο της Συρίας
• Έριξε το ρωσικό μαχητικό και αφού έφαγε χαστούκια, σύρθηκε γονυπετής στη Μόσχα να ζητήσει συγνώμη
• Απείλησε με casus belli τους Κούρδους εάν διαβούν τον Ευφράτη στη Συρία και έκτοτε αυτοί έχουν προχωρήσει 90 χιλιόμετρα πέραν του ποταμού (προσέξτε! Μιλάμε για τους χωρίς κράτος και “ξυπόλητους” Κούρδους)
• Απαίτησε αλαζονικά να συμμετάσχει στην πολιορκία της Μοσούλης και έκτοτε οι στρατιώτες είναι εγκλωβισμένοι σε ένα στρατόπεδο υπό τον έλεγχο κουρδικής πολιτοφυλακής.

Ας υποθέσουμε, όμως, ότι η Τουρκία αποφασίζει να προβεί σε ενσωμάτωση. Θα είναι αναμφισβήτητα μία θλιβερή εξέλιξη που απλώς θα επιβεβαιώνει και τυπικά την πραγματικότητα που βιώνουμε στο νησί από το 1974. Βαυκαλιζόμαστε μήπως ότι συνομιλούμε τους Τουρκοκυπρίους; Μήπως οι Τουρκοκύπριοι κατέχουν την Κύπρο; Η Τουρκία την κατέχει και αυτός είναι ο πραγματικός συνομιλητής της ελληνοκυπριακής πλευράς. Τυχόν ενσωμάτωση θα μας οδηγήσει να αντικρύσουμε κατάματα αυτή την πραγματικότητα.
*     *     *
Για να αποτρέψουμε δυσμενείς εξελίξεις, ακόμη και τυχόν ενσωμάτωση, καλό είναι να αποφύγουμε με κάθε τρόπο να φθάσουμε σε ένα νέο δημοψήφισμα.
Θα είναι βαρύ για δεύτερη φορά να καταψηφισθεί ένα σχέδιο λύσεως, όπως είναι βέβαιον ότι θα γίνει. Πρέπει να σταματήσουμε τη διαδικασία πιο πριν.
Σε αυτό το σημείο θα φανεί η διπλωματική δεινότητα Κύπρου και Ελλάδος. Εδώ θα αντιμετωπίσουμε ένα άλλο πρόβλημα. Εκτός από τις απειλές για καταστροφές, θα υπάρχουν και διεθνείς πιέσεις.
Το διαπιστώσαμε ήδη. Μας θυμηθήκαν τις τελευταίες ημέρες και περάσανε από εδώ, ο εγγλέζος υπουργός Εξωτερικών, ο γάλλος πρόεδρος, η αμερικανίδα υφυπουργός. Ήρθαν για να μας πείσουν ότι πρέπει να δεχτούμε.
Πώς το λέει ο Σολωμός στους Ελεύθερους Πολιορκημένους;:
Αραπιάς άτι, Γάλλου νούς, βόλι Τουρκιάς, τοπ’ Άγγλου!
Πέλαγο μέγα πολεμά, βαρεί το καλυβάκι,
Εδώ, στην Κύπρο ήρθαν όλοι αυτοί. Ελάχιστοι πέρασαν και από την Τουρκία. Διότι γνωρίζουν ότι είμαστε ο αδύναμος κρίκος σε αυτή την ανισορροπία ισχύος. Διότι θεωρούν ότι εδώ οι πιέσεις θα είναι πιο αποτελεσματικές.
Απέναντι σε αυτές τις πιέσεις υποχρεώνομαι να επανέλθω στα λόγια του Τάσσου Παπαδόπουλου:
Οἱ ἀποφάσεις ποὺ θὰ πάρουμε ἐμεῖς σήμερα, διαμορφώνουν καὶ καθορίζουν τὶς τύχες καὶ τὰ πεπρωμένα καὶ τῶν ἐπερχόμενων γενεῶν.
Δὲν πρόκειται γιὰ πολιτικὲς ἐκλογὲς ὅπου τὰ Κόμματα καταμετροῦν τὴ δύναμή τους. Δὲν θὰ ἀναμετρηθοῦν τὰ Κόμματα μεταξύ τους. Θὰ ἀναμετρηθοῦμε μὲ τὴν ἱστορία.
Ἡ διαφύλαξη τῆς ἑνότητάς μας εἶναι ὕψιστο χρέος πρὸς τὴν πατρίδα μας
Προσέξτε αυτό το σημείο, κύριοι εκπρόσωποι των κομμάτων:
Ἡ διαφύλαξη τῆς ἑνότητάς μας εἶναι ὕψιστο χρέος πρὸς τὴν πατρίδα μας
*     *     *
Κυρίες και κύριοι,
Πριν από 190 χρόνια ο Διονύσιος Σολωμός περιέγραφε το πολιορκημένο από τους Τούρκους Μεσολόγγι ως ένα αλωνάκι:
Tα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι
Πολλά τα αλωνάκια του ελληνισμού στην υπερτρισχιλιετή ιστορία του.
Ατελείωτες οι μάχες στα μαρμαρένια αλώνια.

Ελληνίδες και Έλληνες της Κύπρου,

Το αλωνάκι του ελληνισμού σήμερα είναι αυτό το νησί.

Εδώ θα ξαναρχίσει το παναρχαιο δράμα.

Εδώ θα αναμετρηθεί ο καθένας από εσάς με την ιστορία αυτού του τόπου, με τα παιδιά του, με το μέλλον του, με τον εαυτό του.

Οι παρακαταθήκες ενός ιστορικού ηγέτη όπως ο Τάσσος Παπαδόπουλος εύχομαι να σας καθοδηγήσουν σε αυτή την αναμέτρηση.

πηγή

Έλληνες «επισκέπτες» και ύβρις εκ Κύπρου!

"Θαρσείν χρή τάχ' αύριον έσσετ' άμεινον."

Ἀνάπτυξη καί χειμερινός τουρισμός.

Παρά τήν καταστροφολογία πού ἐκπέμπουν οἱ διάφορες «Κασσάνδρες», στήν πατρίδα μας βρέχει λεφτά!

Ἡ βροχή τῶν μετρητῶν καί τῶν τιμαλφῶν στήν Ἑλλάδα τείνει νά διαψεύσει τόν νόμο τῆς βαρύτητας. Κέρματα, χαρτονομίσματα, κοσμήματα, αὐτοκίνητα, πίνακες, ρολόγια, μπρελόκ, χρυσά δόντια, ἀκόμα καί ἀκίνητα δέν πίπτουν κάτω. Πᾶνε εὐθεία, κόβουν γιά Σύνταγμα, περνοῦν μπροστά ἀπό τό ξενοδοχεῖο «Μεγάλη Βρετάνια» καί πιάνουν τήν Καραγεώργη Σερβίας ὡς τήν ἀρχή της, ὅπου στεγάζεται τό ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν. Ἐκεῖ, ὅλα ὅσα κατόρθωσαν νά μαζέψουν γενεές γενεῶν Ἑλλήνων ἀνεβαίνουν τρεχάλα τούς ὀρόφους καί μπαίνουν μόνα τους, ἐντελῶς ρευστοποιημένα, στούς ὑπολογιστές τοῦ ὑπουργείου καί σκαρφαλώνουν μέσω διαδικτύου ὡς τό Βερολίνο!

Ὅσο προστίθενται αὐτά πού πέφτουν ἀπό τίς τσέπες μας στήν κομπιουτερίστικη χοάνη τῶν Γερμανῶν καί τῶν λοιπῶν δανειστῶν, ἕνα ἀχνό χαμόγελο ἀρχίζει καί διαγράφεται στό προσωπάκι τοῦ χαριτωμενουλίνι - φατσουλίνι Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Κι ὅσο χαμογελάει ὁ Σόιμπλε, ἄλλο τόσο γουργουρίζει ἡ Μέρκελ καί κουνάει τήν οὐρά του σάν παλαβός ὁ λυκάνθρωπος στήν εἴσοδο τῆς Ντόιτσε Μπάνκ, πού φαίνεται σάν σκύλος, ἀλλά δέν εἶναι.

Κι ὁ Τσίπρας χαίρεται γιατί οἱ ἄλλοι νομίζουν ὅτι κάνει ἀντίσταση, ἀλλά ἐκεῖνος κάνει προσκυνηματικό τουρισμό στά λείψανα κάθε κόκκινης τυραννίας ποῦ ξέβρασε ἡ Κόλαση.

Στην Ἑλλάδα καλά τά πᾶμε. Μία χαρά. Γλυκός σάν λουκουμάς φαίνεται ὁ αὔριος (ὁ αὔριος: ὑβρίδιο χρονικοῦ ἐπιρρήματος καί οὐσιαστικοῦ, πού ἀνακάλυψε ὁ Γιῶργος Παπανδρέου). Ὁ τουρισμός ἔχει ἀναπτυχθεῖ τόσο πολύ, πού οἱ ντόπιοι ἔχουν φτάσει σέ σημεῖο νά κάνουν ἐλεύθερο κάμπινγκ

 

ἀκόμα καί στίς πλατεῖες τῶν πόλεων.

 

Ἐπίσης, οἱ νέες, φρέσκες, σπαρταριστές ἰδέες ἐπιχειρηματικότητας ἔχουν μεταβάλλει τήν πατρίδα μας σ' ἕνα χαρούμενο μελίσσι οἰκονομικοῦ ὀργασμοῦ καί μπιζναδόρικου ζουζουνίσματος. Μ' ἕνα κυπελλάκι, χωρίς γραφειοκρατία κι ἕνα χαρτόνι πού γράφει «πεινάω» (ἄν βρεθεῖ τσάμπα μαρκαδόρος) κάθε πολίτης αὐτῆς τῆς εὐλογημένης χώρας μπορεῖ ν' ἀνοίξει δική του δουλειά - ἔχοντας ὡς ἐπαγγελματική στέγη τόν ἔναστρο οὐρανό.

Νά 'ναι καλά οἱ ἄνθρωποι ποῦ μᾶς προσέφεραν μέ τήν πολιτική τούς τόσα ἀγαθά. Ὁ Θεός νά τούς τά ἐπιστρέψει διπλά ὅσα μᾶς ἔδωσαν καί νά μήν ξεχάσει νά βάλει καί τόν τόκο.

πηγή

Βοήθειά σας, από την Αρχιεπισκοπή κρήτης.

Ο Εθνικός μας μάγκας ...

Προδομένη Δημοκρατία – του Μίκη Θεοδωράκη

03.12.2016

Το πολίτευμά μας είναι Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Οι Πυλώνες-Θεσμοί, είναι οι εξής: 

• Βουλή (νομοθετική εξουσία)
• Κυβέρνηση (εκτελεστική εξουσία)
• Δικαστική εξουσία
• Πρόεδρος Δημοκρατίας- Ρυθμιστής του Πολιτεύματος.

Το Σύνταγμα είναι η βάση. Από αυτό πηγάζουν τα Δικαιώματα και οι Υποχρεώσεις των Πολιτών.

Ο Πρόεδρος πρέπει να είναι η ασφαλιστική δικλείδα. Να ελέγχει εάν ισχύει η Συνταγματική Αρχή ότι η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία ελέγχει.

Και έχει την υποχρέωση-δικαίωμα, σε περίπτωση που εκείνος θεωρεί ότι παραβιάζεται αυτός ο κανόνας, να διαλύει τη Βουλή και να προκηρύσσει εκλογές.

Όμως, με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986, ο Ανδρέας Παπανδρέου αφαιρεί αυτό το κύριο και μοναδικό δικαίωμα από τον Πρόεδρο και το δίνει στον εαυτό του (στον Πρωθυπουργό).

Έτσι ο ελεγχόμενος ανακηρύσσεται σε ελέγχοντα. Το γεγονός αυτό παραμορφώνει το Σύνταγμα και από Προεδρευομένη Δημοκρατία την μεταβάλλει σε Παντοδυναμία της Εκτελεστικής Εξουσίας, δηλαδή του Πρωθυπουργού που αναδεικνύεται σε Απόλυτο Άρχοντα, εφ’ όσον ο μόνος που μπορεί να τον ελέγξει είναι ο εαυτός του. Δηλαδή ουσιαστικά έχει δικτατορικά δικαιώματα, γιατί η ουσιαστική Δημοκρατία έχει καταντήσει ένα άδειο πουκάμισο.

Το επιχείρημα, ότι η πλειοψηφία στη Βουλή είναι η βάση της ουσιαστικής δημοκρατικής νομιμότητας είναι σκέτη κοροϊδία! Μιας και αυτή η πλειοψηφία ταυτίζεται με τον πρωθυπουργό! Δηλαδή, είναι όργανο στα χέρια αυτού που μετά την συνταγματική αναθεώρηση του ’86, είναι όπως είπα ο απόλυτος Μονάρχης.

Από εκεί και πέρα, ο Τσίπρας με τις 153 έδρες και το 16% είναι ανεξέλεγκτος να κάνει ότι θέλει, έχοντας στο τσεπάκι την πλειοψηφία των εδρών, αδιαφορώντας αν έχει την Λαϊκή πλειοψηφία. 

Στην ίδια εφημερίδα, ο διαπρεπής δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστου αποστομώνει με ατράνταχτα στοιχεία το Γραφείο του πρωθυπουργού, που αναφέρει πως τάχα το ταξίδι στην Κούβα κόστισε μόνο 22,900 ευρώ. 

Σαν απλός πολίτης, τους συγχαίρω και τους ευχαριστώ και τους δύο γι’ αυτό.

Σε αυτήν την ανοικτή πρόκληση, η Βουλή σιωπά, διότι μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης του ’86, είναι συνένοχη γι’ αυτή την παραμόρφωση της Αρχής της ουσιαστικής Λαϊκής.

Άλλωστε, όλοι είναι ίδιοι: Εξουσιαστές, Σκληροί, Άπονοι. Ενώ ο λαός σέρνεται πάνω στη λάσπη της λιτότητας, αυτοί αγοράζουν πανάκριβα αεροπλάνα (βλέπε Σαμαράς 2013). Τι να κάνουν; Να τα πουλήσουν και να ταξιδέψουν όπως οι βλάκες ψηφοφόροι τους. Για 300.000 δολλάρια, μια οικογένεια με 1.000€ το μήνα θα έπρεπε να δουλεύει 300 μήνες, με 300€ το μήνα, 1000 μήνες… Πόσες ανθρώπινες κατοικίες για τους πρόσφυγες; Πόσα κρεβάτια νοσοκομείων;

Περικυκλωμένοι από εχθρούς. Σε κρίσιμη στιγμή. Απειλές. Κινδύνους. Γιατί το ταξίδι; Για να μιλήσει ένας προσκυνημένος, συμβιβασμένος από το βήμα ενός όρθιου, ασυμβίβαστου!

Ένας αληθινός Εθνικός Μάγκας. Γιατί, είναι μαγκιά να μπορείς να κοροϊδεύεις 10 εκατομμύρια υπηκόους για να κάνεις το κέφι σου. Πας και βρίζεις την Μέρκελ και μόλις ξαναγυρίσεις πίσω, της τηλεφωνείς και επαιτείς βοήθεια από τη Μέρκελ! Να ποια είναι η Μεγάλη, η Παγκόσμια Μαγκιά. Γιατί μπορείς και λες βλάκες τους έξυπνους Έλληνες κατάμουτρα, χωρίς ενδοιασμούς και ντροπές!

Τελειώνοντας, οφείλω να μιλήσω στον Αλέξη Τσίπρα στη γλώσσα που αποπνέουν οι πράξεις του. Δηλαδή στη γλώσσα του «μάγκα», για να με καταλάβουν όσοι φίλοι του απομείνανε, αλλά και όσοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι ορισμένοι -δεν φτάνει ότι μας σπρώχνουν προς την καταστροφή- αλλά μας κοροϊδεύουν κι από πάνω!

Λοιπόν…

Ανοιχτή Επιστολή προς τον κ. Τσίπρα

Σύντροφε Αλέξη, σε παραδέχομαι, γιατί είσαι μάγκας. Ο πιο μεγάλος μάγκας στην Ελλάδα από το 450 π.Χ. έως σήμερα. Γιατί κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να λογαριάσεις κανένα. Παίρνεις το προσωπικό σου αεροπλάνο, το γεμίζεις με φίλους και φίλες και πας στην Κούβα και αφήνεις τον λογαριασμό, 300.000 δολλάρια να τον πληρώσουν τα κορόιδα με τα 300 ευρώ το μήνα στην καλλίτερη περίπτωση. Κάνεις το κέφι σου. Μιλάς στην πλατεία της Επανάστασης όπου μιλούσε και ο Φιντέλ σαν ένας γνήσιος και σκληρός επαναστάτης. Υψώνεις το πελώριο ανάστημά σου ενάντια στον Καπιταλισμό-Ιμπεριαλισμό. Τρως τον αγλέορα (600 ευρώ για ένα γεύμα πληρωμένο από το Υπουργείο των Εξωτερικών, δηλαδή τα τσιράκια σου). Το διασκεδάζεις, το γλεντάς, την ώρα που τα κορόιδα οι Έλληνες κάθονται στις ουρές για σύνταξη, ΔΕΗ, τράπεζες, νοσοκομεία και προ παντός λιτότητα στη λιτότητα. Το παίζεις επαναστάτης κι όταν γυρίσεις, ξαναγίνεσαι αυτό που ήσουν, το παιδί που κάνει τα θελήματα της Μέρκελ, του Ομπάμα και του Γιούνγκερ που κατακεραύνωσες στην Αβάνα και πάλι σε βάρος του έξυπνου ελληνικού λαού, γιατί αυτός αποφάσισε να τον κυβερνούν άτομα χωρίς οπαδούς και φιλότιμο, που το παίζουν κυβέρνηση.

Καλή αντάμωση στα Γουναράδικα.

Μίκης

Δεκέμβρης του 2016

πηγή 

(Σχόλιο: Πολύ αργά για δάκρυα κε Θεοδωράκη...)