"Η συμφωνία των Πρεσπών είναι η συνέχεια του έργου του ΕΑΜ από την αριστερά."

23/1/2019

Σία Αναγνωστοπούλου , βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ:

«Η αριστερά σε αυτόν τον τόπο έφτιαξε το ΕΑΜ…..είναι το ΕΑΜ που συνομίλησε με όλη την Ευρώπη και έφτιαξε Ευρωπαϊκό μέτωπο.

Είναι αυτή η αριστερά, η δική μας, που παίρνει την συνέχεια από εκείνη την περίοδο και για αυτό εντάσσουμε την συμφωνία των Πρεσπών σε αυτήν την μεγάλη ιστορία που έχουμε διανύσει».

Τα είπαμε, τα ξαναείπαμε.... ε, και;

Ήρθε και το 1ο Εθνικό Μνημόνιο.

Нталарас: На балеи о Уеос то хери Тоы.

Μίκης: η υποχώρηση στο όνομα αποτελεί πράξη εθνικής μειοδοσίας.

 

Eθνική «μειοδοσία»...για κερδισμένο χρόνο!

Η παρούσα (αλλά και κάθε) κυβέρνηση δεν έχει δικαίωμα να εκχωρήσει αυτό που δεν της ανήκει.

... Η μυστική βοή
τούς έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.
...Ενώ εις την οδόν
έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί...

Μία μαύρη μέρα για τον Ελληνισμό

Μια διακρατική συμφωνία δεν γίνεται για τα συμβαλλόμενα μέρη. Κανένας δεν φοβήθηκε ότι υπάρχει περίπτωση να μας επιτεθούν οι Σκοπιανοί ώστε να χαιρόμαστε που… σταθεροποιείται η ειρήνη στα Βαλκάνια, όπως ακούω κάποιους ανόητους να λένε.

Εμείς, όποιες συμφωνίες κι αν υπογράψουν οι ενθοπροδότες και τα πολιτικά ρετάλια που τους επικουρούν, ξέρουμε και θα ξέρουμε πως η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι Ελλάδα. Όχι ελληνική – Ελλάδα! Επίσης, στην άλλη πλευρά, οι Αλβανικής καταγωγής Σκοπιανοί θα ξέρουν ότι είναι Αλβανοί, οι σοβαροί Σκοπιανοί θα ξέρουν ότι είναι Σλάβοι και δεν έχουν καμμία σχέση με τη Μακεδονία όπως έχουν υποστηρίξει δημοσίως δύο πρώην πρωθυπουργοί των γειτόνων (Γκλιγκόρωφ και Γκεοργκιέφσκι). Βέβαια, οι ψεκασμένοι Σκοπιανοί θα πιστεύουν ότι δεν δολοφονήθηκε ο γιος του Αλέξανδρου και της Ρωξάνης, έκανε πολλά παιδιά και είναι όλοι τους κατευθείαν απόγονοι. Επομένως το να κρίνουμε την Προδοσία των Πρεσπών από την ελληνοσκοπιανή οπτική γωνία είναι εντελώς λάθος.

Μια συμφωνία γίνεται για όλους τους άλλους, όπως όταν παντρεύεσαι ή όταν χωρίζεις.

Πλέον, όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο θα συνδέσουν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ Μακεδονικό με τα Σκόπια. 

Θα διδάσκεται ένα βουλγάρικο ιδίωμα ως Μακεδονική γλώσσα, θα γράφονται βιβλία για τη Μακεδονική ιστορία, θα γυρίζονται ταινίες "Αλέξανδρος ο Μακεδών" στα σλάβικα που θα χρηματοδοτεί η Τουρκία, θα προβάλλεται σε διεθνείς εκθέσεις η Μακεδονική κουζίνα, η Μακεδονική παραδοσιακή ενδυμασία, το Μακεδονικό κρασί, τα Μακεδονικά τυριά, θα αποκτήσουν ονομασία προέλευσης τα Μακεδονικά προϊόντα την οποία θα κατοχυρώσουν παγκοσμίως, θα διαδίδονται οι Μακεδονικοί χοροί, η Μακεδονική κουλτούρα, μεθαύριο το Μακεδονικό ντηζάιν, θα ιδρυθούν έδρες Μακεδονικών Σπουδών στα Πανεπιστήμα του κόσμου, θα προκύψει κάποια στιγμή Σκοπιανός Τσιτσιπάς που θα κάνει περήφανο το “Μακεδονικό έθνος” μπορεί να κερδίσουν την πρώτη θέση στη Γιουροβίζιον, αλλά και να μην την κερδίσουν ως Μακεδόνες θα αναφέρονται, και δεν θα υπάρχει κανένα αντίβαρο σε όλα αυτά, διότι σε διεθνές επίπεδο οτιδήποτε με τον επιθετικό προσδιορισμό "Μακεδονικό" θα αφορά τα Σκόπια, όχι τη δική μας Μακεδονία, η οποία στην Προδοσία των Πρεσπών δεν μνημονεύεται καν! Αναφέρεται ως η "βόρεια περιοχή του πρώτου μέρους"! Αλλωστε αυτοί θα έχουν κράτος και εμείς επαρχία. Ακόμα και οι επίσημοι ιστορικοί χάρτες που θα αποτυπώνουν τη Μακεδονία του Φιλίππου θα βάζουν το όνομα ΜΑCEDONIA πάνω από την περιοχή των Σκοπίων και όχι πάνω από την Πέλλα ή έστω τη Θεσσαλονίκη. Και τίποτε σχετικό να μην έχουν διαβάσει, όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο θα καταλαβαίνουν πως η Μακεδονία της Ελλάδας (για την οποία θα ακούν όλο και λιγότερα) είναι το νότιο τμήμα της “κανονικής” Μακεδονίας, το οποίο μάλλον υπό κατοχή βρίσκεται. Οι εθνοπροδότες δέχθηκαν ότι τα αρχικά με τα οποία θα εμφανίζονται τα Σκόπια διεθνώς ΠΑΝΤΟΥ για ΠΑΝΤΑ θα είναι ΜΚ ή MKD! (Μόνο στα αυτοκίνητα θα υπάρχει το NM για να μην τα παίρνουμε στο κρανίο όταν θα τους βλέπουμε να έρχονται για διακοπές ή για προώθηση των... Μακεδονικών προϊόντων.)

Για τα δικά μας εμπορικά προϊόντα που προσδιορίζονται ως “Μακεδονικά” η συμφωνία δεν προβλέπει τίποτε. Δεν τα προστατεύει, δεν κατοχυρώνει τον όρο. Απλώς εύχεται να τα βρουν μεταξύ τους οι επιχειρηματικές κοινότητες των δύο χωρών.

Οι εθνοπροδότες δέχθηκαν πως ΟΛΑ τα επίσημα έγγραφα των Σκοπιανών που απευθύνονται στο εξωτερικό, από διαβατήρια και ταυτότητες μέχρι επιστολόχαρτα θα αναγράφουν τον όρο "Δημοκρατία της Μακεδονίας" ΣΚΕΤΟ, για 5 χρόνια μετά την υπογραφή της συμφωνίας! Δηλαδή για τα επόμενα 5 χρόνια ενώ όλοι στον κόσμο θα ξέρουν ότι η Ελλάδα αναγνώρισε τα Σκόπια θα βλέπουν πως το όνομα αυτό είναι Μακεδονία σκέτο, μέχρι να το εμπεδώσουν. Μετά θα γραφτεί το North με μικρά γραμματάκια και το MACEDONIA με τεράστια, καθώς πουθενά η συμφωνία δεν υποχρεώνει τους Σκοπιανούς να χρησιμοποιούν ίδια στοιχεία, του ιδίου μεγέθους, για τους δύο όρους. Για ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα θα διατηρηθούν τα δημόσια έγγραφα που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό. Θα μπορούν να αναγράφουν τον όρο "Δημοκρατία της Μακεδονίας" σκέτο, για 5 χρόνια μετά το ξεκίνημα των συνομιλιών με την Ε.Ε., ξεχωριστά για κάθε τομέα των συνομιλιών. 

Επίσης, ανέγγιχτες μένουν όλες οι Σκοπιανές προπαγανδιστικές οργανώσεις στο εξωτερικό που σήμερα ονομάζονται Μακεδονικές, για τις οποίες η συμφωνία λέει ότι "δύνανται", αν το θελήσουν, να ονομασθούν βορειομακεδονικές. Τι λέτε; Θα το θελήσουν;

Επιπλέον θα συσταθεί μικτή Ελληνο-Μακεδονική (τι ξεφτίλα Θεέ μου!) επιτροπή που θα αναθεωρήσει ΚΑΙ τα ελληνικά σχολικά βιβλία, απαλείφοντας οτιδήποτε θα μπορούσε να ενοχλήσει τους Σκοπιανούς!

Σε αντάλλαγμα όλων αυτών των… αιματηρών παραχωρήσεων που έκαναν οι Σκοπιανοί, εμείς δεσμευόμαστε να υποστηρίξουμε την είσοδό τους σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, να τους αναγνωρίσουμε στον ΟΗΕ με το όνομα Βόρεια Μακεδονία και να μην αναθεωρήσουμε ποτέ αυτή τη συμφωνία, καθώς το άρθρο 20 παράγραφος 9 ξεκαθαρίζει: “Οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας θα παραμείνουν σε ισχύ για αόριστο χρονικό διάστημα και είναι αμετάκλητες. Δεν επιτρέπεται καμμία τροποποίηση της παρούσας Συμφωνίας”.

Σήμερα είναι μια μαύρη μέρα για τον Ελληνισμό. Όχι μόνο για την ιστορία μας, αλλά και για το μέλλον της χώρας. Με ελληνικές υπογραφές διαγράφεται με μια μονοκοντυλιά, ελληνισμός 2500 ετών και παραδίδεται δώρο με κορδέλα και φιόγκο στους παραχαράκτες της ιστορίας, στους πλαστογράφους ταυτοτήτων, στους απατεώνες των Βαλκανίων, που όμως, οφείλουμε να τους το αναγνωρίσουμε, δούλεψαν με πείσμα και μεθοδικότητα όταν εμείς κοιμόμασταν με τα τσαρούχια. 

Μετά την μικρασιατική καταστροφή, οι πρωταίτιοι της εθνικής τραγωδίας εκτελέστηκαν. Ευτυχώς για τους εθνοπροδότες των Πρεσπών, δεν υπάρχει πια θανατική ποινή. Θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξουν ισόβια και θα υπάρξει κάποιος να ξεκαθαρίσει: “όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια”. Όμως, όποια ποινή και να τους επιβληθεί, η Μακεδονία που θα τουφεκιστεί σήμερα το βράδυ από το εκτελεστικό απόσπασμά “ΣΥΡΙΖΑ και λοιπά ρε(μ/τ)άλια” δεν ανασταίνεται.

Υ.Γ. Οφείλω να σχολιάσω την άποψη που διακινούν και σοβαροί άνθρωποι πως “όσο περνάει ο καιρός, τόσο οι επόμενες προσφερόμενες λύσεις είναι δυσμενέστερες”. Ισχύει αυτό, αν μένεις άπρακτος. Αλλά πρόκειται για αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Πώς γίνεται για όλους τους άλλους, σε όλα τα θέματα που μένουν ανοιχτά, οι επόμενες προσφερόμενες λύσεις να είναι καλύτερες και μόνο για μας να είναι δυσμενέστερες; Προφανώς αν η δική μας διπλωματία έχει επικεφαλής Κοτζιάδες ή Δρούτσηδες (τη θυμάστε, φαντάζομαι, αυτή τη φοβερή φυσιογνωμία...) και διοργανώνει χοροεσπερίδες με φουα-γκρα και οι διπλωμάτες των Σκοπίων οργώνουν τον κόσμο προωθώντας τα συμφέροντά τους, η απόσταση μεταξύ μας θα μεγαλώνει, εις βάρος μας. Αλλά, επιτέλους, πότε θα απαλλαγούμε από το σύνδρομο της εθνικής μιζέριας;

πηγή: 

Nur Tsipras trotzt dem Leadership-Vakuum des Westens.

Only Tsipras defies the leadership vacuum of the West. 

Η Δύση βιώνει ένα κενό ηγεσίας.

Δεν υπάρχει καμία προσωπικότητα που να έχει την ακτινοβολία της ηθικής και πολιτικής εξουσίας και παράλληλα να δείχνει τον δρόμο στους πολίτες σε δύσκολους καιρούς.

Κανείς δεν μπορεί να εφαρμόσει αντιδημοφιλείς αλλά απαραίτητες αλαλαγές.

Κανείς, εκτός από έναν.

Τον Αλέξη Τσίπρα.

 Το πλήρες άρθρο εδώ.

Der Westen erlebt ein Leadership-Vakuum. Weit und breit ist keine Figur zu sehen, die moralische oder politische Autorität ausstrahlt – und den Bürgern zugleich Orientierung und ein Gefühl von Sicherheit in stürmischen Zeiten vermittelt. Keiner hat noch die Kraft, unpopuläre, aber notwendige Veränderungen zu bewirken. Niemand strahlt noch über Grenzen hinaus. Bis auf eine Ausnahme: Alexis Tsipras. 

Only Tsipras defies the leadership vacuum of the West. 

The West is experiencing a leadership vacuum. There is no figure anywhere that radiates moral or political authority - and at the same time conveys to the citizens orientation and a sense of security in stormy times. No one has the strength to make unpopular but necessary changes. Nobody shines beyond borders. Except for one exception: Alexis Tsipras

(...μένει μόνο η αγιοποίηση του από τον Πάπα...)

Τέτοιοι είναι!

Γιατί μισούν την αριστεία, φοβούνται την τεχνολογία, «σκοτώνουν» τις κόκκινες γραμμές στα εθνικά θέματα, μισούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους και αγνοούν την λαϊκή βούληση; Διότι αυτοί είναι! Κάνουν αυτό που πιστεύουν, δεν προσποιούνται κάτι άλλο απ' αυτό που είναι. Τέτοιοι είναι! Δεν πρόκειται για «λάθος». Χρησιμοποιούν τους θεσμούς της αστικής Δημοκρατίας μέχρι να αποκτήσουν τον... πλήρη έλεγχο της εξουσίας.

Αυτοί οι τόσο θαυμαστοί δημοκράτες διέλυσαν τον Νόμο Διαμαντοπούλου για την Παιδεία, που είχε περάσει με συντριπτική πλειοψηφία από την Βουλή των Ελλήνων. Με 255 ψήφους! Διακόσιοι πενήντα πέντε βουλευτές συμφώνησαν ότι αυτός ο νόμος ήταν προς το συμφέρον της χώρας και του λαού. Δεν έχει υπάρξει άλλη φορά κάτι ανάλογο, 255 ψήφοι! Κι ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλαξε τον Νόμο συθέμελα. Όπως οι κατακτητές που θέλουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Το έκαναν επιδεικτικά, με έναν ιδιαίτερο τρόπο, δείχνοντας σε όλους που ακριβώς γράφουν τις μεγάλες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες: Στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Το έκαναν σκόπιμα, ακριβώς για να θυμόμαστε όλοι τι ακριβώς έκαναν.

Θεωρούν ότι επειδή πήραν μία φορά την εξουσία με ένα ποσοστό της τάξης του 37% δικαιούνται να συμπεριφέρονται όπως οι φεουδάρχες στον μεσαίωνα. Ποτέ άλλοτε δεν έχουν αμφισβητηθεί στην μεταπολίτευση οι Θεσμοί στην χώρα, όπως συνέβη τα τέσσερα αυτά τελευταία χρόνια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Ή αυτοί ή εμείς! Ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν! Με αυτή την λογική κυβέρνησαν τα νέα φυντάνια της ... σοσιαλδημοκρατίας. Και δεν βλέπουμε πως θα συμβεί να αλλάξει κάτι από εδώ και πέρα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι χρησιμοποιούν ακόμη και κρίσιμα εθνικά θέματα μόνο και μόνο για να αποκτήσουν κομματικά οφέλη. Πάνω απ' όλα γι αυτούς είναι το κόμμα. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Ακόμη και το Μακεδονικό! Ξεκίνησε ως υποθήκη του Ζαχαριάδη προς τον Τίτο και καταλήγει με την πληρωμή του δανείου από τον Αλέξη Τσίπρα και τους πολιτικούς συμμάχους του.

Όταν η Περιστέρα μιλούσε για την «πραγματική εξουσία», ήξερε τι έκανε. Κάθε φορά που ο Πολάκης βρίζει την Δικαιοσύνη, ξέρει τι κάνει. Οι επιλογές τους δεν είναι τυχαίες, αλλά αυστηρά καθοδηγούμενες από την άποψή τους για την πολιτική και την κοινωνία. Μιλάνε στο όνομα του λαού, αλλά στην πραγματικότητα τον περιφρονούν βαθύτατα. Επτά στους δέκα Έλληνες διαφωνούν με την συμφωνία των Πρεσπών. Αλλά κι εδώ έχουν έτοιμη την απάντηση: ότι δήθεν επτά στους δέκα Έλληνες είτε κάνουν λάθος είτε έχουν... παρασυρθεί από την ακροδεξιά.

Είναι αποφασισμένοι να κάτσουν στο σβέρκο μας. Να πάρουν την «πραγματική εξουσία». Γι αυτό και πρέπει να φύγουν. Αυτό που προέχει είναι να φύγουν. Τέτοιοι ήταν, τέτοιοι είναι, τέτοιοι θα εξακολουθήσουν να είναι και στο μέλλον. Είναι θύματα της ιδεολογικής τους ταυτότητας. Η συμπεριφορά τους είναι προϊόν μιας πολιτικής κουλτούρας που για τους ίδιους είναι η ίδια τους η ταυτότητα. Χωρίς αυτή δεν υπάρχουν και γι αυτό δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουν.

Θανάσης Μαυρίδης

Oλοταχώς προς τη συμφορά.

του Χρήστου Γιανναρά 

Η ​τραγωδία μας των Ελλήνων σήμερα είναι ότι αντιλαμβανόμαστε τα όσα συμβαίνουν όχι με τη λογική μας, την κριτική λειτουργία του νου μας, αλλά με την παθητική κατανάλωση εντυπώσεων. Αυτή η απλή φρασούλα, που μπορεί να την εκλάβει κανείς σαν «σχήμα λόγου» ή έκφραση ρητορική, συνοψίζει μια συλλογική συμφορά.

Οσοι αναλαμβάνουν, χρυσοπληρωμένοι, να μετασκευάσουν αυτά που πραγματικά συμβαίνουν σε τεχνουργημένες «εντυπώσεις», με αντεστραμμένη την εικόνα της πραγματικότητας, είναι σπουδαγμένοι παραχαράκτες, περιζήτητοι στην «αγορά» –χάρη σε αυτούς οι παραγωγικές και ανταλλακτικές σχέσεις έχουν μετασχηματιστεί σε αρένα πολυμήχανης πανουργίας και απατεωνίας.

Εχουν την ικανότητα (και τις τεχνικές) να παρουσιάζουν το «αρνητικό» της φωτογραφίας σαν να είναι το θετικό: το άσπρο μαύρο, το μαύρο άσπρο. Εξουσιάζουν οι απατεώνες τις τηλεοπτικές οθόνες παραμυθιάζοντας με τερατώδη καμουφλαρισμένα ψεύδη, εκατομμύρια πολιτών, έγκαιρα ευνουχισμένων από τη σχολική τους «παιδεία». Οι τηλεοπτικές εντυπώσεις «μεταβολίζονται» άσκεπτα, άκριτα, παθητικά, σε «πολιτικές πεποιθήσεις».

Ετσι, η πιο χοντροκομμένη αναλήθεια παγιώνεται στις συνειδήσεις σαν ραφινάτη αλήθεια. Ακούνε οι Ελληνες τον κυρίως αυτουργό της πρόσφατης ιεροσυλίας (ασέλγειας στην ελληνικότητα της Μακεδονίας), πρωθυπουργό Τσίπρα, ή τους νηπιακά μωρόπιστους, προσήλυτους στην ιεροσυλία, βουλευτές (των ΑΝΕΛ ή του «ποτάμιου» αλαλούμ), τους ακούνε να αγλαΐζουν, με διθυραμβικές κενολογίες, την καθοδηγούμενη αυτοχειρία του Ελληνισμού. Και είναι σαν να διαβάζουν την Ιστορία τους με αντεστραμμένους τους ρόλους των ηρώων της: 

Είναι σαν να ακούει ο πολίτης τον Κολοκοτρώνη «να τα βρίσκει» με τον Δράμαλη ή τον Ιμπραΐμ κερδίζοντας τον δόλιο έπαινο της Ιερής Συμμαχίας και την «καλή γειτονία» με τους αδίστακτους Οθωμανούς. 

Σαν να ακούει τον Ιωάννη Μεταξά να λέει ευπροσήγορο «ναι» στον Μουσολίνι και η Ελλάδα να αυτοπροσφέρεται στον «Αξονα» για να είναι αρεστή στους επικαιρικά ισχυρούς κερδίζοντας αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος. 

Ή σαν να ακούει ο Ελληνας σήμερα, ακόμα πιο πίσω, τον μακρινό Λεωνίδα να χλευάζει κάθε ενδεχόμενο αντίστασης στις Θερμοπύλες, αφού το ΝΑΤΟ και το Βερολίνο «επιτέλους θα διαβούνε». 

Δεν είναι ρομαντική εικονολογία όλα αυτά – η συλλογική αξιοπρέπεια δεν προσφέρεται για ψυχολογική κατανάλωση.

Ζούμε για πολλοστή φορά, τα ψηλαφητά συμπτώματα αρρώστιας μολυσματικής, σωστής λοιμικής, που τη λέμε αρχομανία, εξουσιολαγνεία. Προσοντούχοι συνάνθρωποι, αλλά και αδικημένες από τη φύση μετριότητες, κερδίζουν στη λοταρία της εμπορευματοποιημένης «δημοκρατίας» το λαχείο των εντυπώσεων και καταλαμβάνουν πόστο εξουσίας. Γεύονται την ηδονή και τη μέθη της δημοσιότητας, των τιμών, του πλούτου. Και υπερ-φρονούν ή παρα-φρονούν: αρρωσταίνουν βαρειά. Δέσμιοι εξάρτησης από τα παραισθησιογόνα της ανεξέλεγκτης ισχύος, δεν συστέλλονται όταν αυτοδιασύρονται με εξευτελιστικές παλινωδίες, βδελυρές ασυνέπειες, σαρδανάπαλες αλλαξοπιστίες.

Τιτλοφορούνται «ριζοσπαστικοί» Αριστεριστές, αλλά δεν διστάζουν ούτε στιγμή «να γλείψουν εκεί που έφτυναν»: Να ξεπουλήσουν ιδεολογίες, δόγματα και επαναστατικές παντιέρες, να αλλάξουν πολιτική ταυτότητα μέσα σε μια νύχτα, να αγνοήσουν λαϊκό δημοψήφισμα που οι ίδιοι προκάλεσαν, να μεταμορφωθούν, με ιλιγγιώδη αδιαντροπιά, σε χαμερπείς λακέδες των «Αγορών» και του ΝΑΤΟ, σε «φιλαράκια» της Μέρκελ. Και όλος αυτός ο αυτεξευτελισμός, μόνο για την ηδονή της εξουσίας.

Θα μπορούσαν να έχουν τον οίκτο μας, τη συμπόνια που γεννάει ένα τέτοιο κατάντημα συνανθρώπων μας. Αλλά, όταν για το αλκοολίκι τους και μόνο ξεπουλάνε με άθλια τεχνάσματα πατρώα γη και προγονική ιστορία, όταν ατιμάζουν ένα πανανθρώπινο θησαύρισμα πολιτισμού, η όποια ανοχή μας γίνεται συνενοχή. 

Είναι λογικά ξεκάθαρο, κραυγαλέα πρόδηλο: Αν «αναγνωρίζουμε» την ύπαρξη «μακεδονικής» εθνότητας και γλώσσας, αναγνωρίζουμε αυτονόητα τη Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα των «Μακεδόνων» και τα σύνορα του σλαβο-αλβανικού κρατικού συμπιλήματος, στη Μελούνα. Αναγνωρίζουμε αυτονόητο κρατικό σύμβολο το άγαλμα του Μεγαλέξανδρου στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων και το αστέρι της Βεργίνας στη σημαία τους. 

Στα πλαίσια του παγκοσμιοποιημένου σήμερα πολιτισμού των «προκάτ» εντυπώσεων, η Ιστορία γράφεται όχι από συνεχιστές του Θουκυδίδη, αλλά από «οργανικούς διανοούμενους» μισθωμένους μανδαρίνους των «Αγορών» και του ΝΑΤΟ. Οι Ελλαδικοί, ανίατα εθελότυφλοι, παθιαζόμαστε μανιασμένοι, για να επανεκλεγεί ο επιδεικτικά εξαγορασμένος Τσίπρας ή ο κραυγαλέα ανεπαρκής Κυριάκος. Φώφη, Σταύρος, Χρυσαυγίτες και ανίατοι σταλινικοί συμπληρώνουν το σκηνικό της νεκροπομπής.

Περίπου ανάλογο ήταν το σκηνικό και όταν παραδίδαμε την Ανατολική Θράκη στους Τούρκους (μάλλον χωρίς να μας ζητηθεί), τη Βόρεια Ηπειρο στους Αλβανούς, την Ανατολική Ρωμυλία στους Βουλγάρους, τη Βόρεια Κύπρο στους Τούρκους. Πάντοτε έντεχνα πολωμένοι σε «ενδοτικούς» και «συνεπείς πατριώτες», πάντοτε παθιασμένοι από τη φανατισμένη πίστη μας σε «προκάτ» εντυπώσεις.

Η διακυβέρνησή μας από συμπολίτες μας με αρρωστημένο ψυχισμό ήταν συχνά προφανής. Σήμερα εξόφθαλμη.

 

Δημοψήφισμα για την Συμφωνία των Πρεσπών. 

H ώρα του προέδρου.

Του Γιώργου Καραμπελιά

 

Η αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική εκτροπή, στην οποία προχωρά ανενδοίαστα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μέσα και έξω από τη ελληνική Βουλή, προκειμένου να ολοκληρώσει την εθνική μειοδοσία που συνιστά η Συμφωνία των Πρεσπών, κινδυνεύει να ολοκληρωθεί:

Εισάγεται προς ψήφιση στη Βουλή, μια συμφωνία, χωρίς να αποφανθεί με δημοψήφισμα ο ελληνικός λαός, παρότι αυτός με όλες τις κινητοποιήσεις του, έχει καταδείξει την κατηγορηματική του αντίθεση με αυτή, δημοψήφισμα που «επετράπη» από τον Τσίπρα και τον Κοτζιά, μόνο στους κατοίκους των Σκοπίων και απαγορεύτηκε στους Έλληνες πολίτες.

Έρχεται με απλή ρηματική διακοίνωση μια συμφωνία ύψιστης εθνικής σημασίας, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η κύρωσή της από το ίδιο το κράτος των Σκοπίων, αφού ο πρόεδρός του δεν την έχει υπογράψει.

Εισάγεται στη Βουλή, με διαδικασίες fast-track, και χωρίς την απαραίτητη, –για κύρωση συμφωνίας που αφορά σε θέματα εθνικής κυριαρχίας– πλειοψηφία των 180 βουλευτών.
Και όλα αυτά μέσα σε συνθήκες που: 

Στο επίπεδο της Βουλής, με αδιαφανείς και σκανδαλώδεις διαδικασίες και με συναλλαγές χωρίς προηγούμενο, τουλάχιστον στη μεταπολιτευτική περίοδο, διασφαλίζονται πλασματικές πλειοψηφίες ενώ έχουν ανατραπεί όλοι οι κανόνες της συνταγματικής τάξης, ακόμα και σε ότι αφορά στην έννοια της δεδηλωμένης·

Ταυτόχρονα, και ίσως ακόμα πιο σημαντικό, στο επίπεδο της κοινωνίας, που εδώ και ένα χρόνο αντιδρά και διαδηλώνει, με όλες τις μορφές, την πλειοψηφική εναντίωσή της σε αυτή την επαίσχυντη συμφωνία, στραγγαλίζεται και καταστέλλεται βίαια η λαϊκή θέληση.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες:

Δεν είναι δυνατόν πλέον ο πρόεδρος της Δημοκρατίας να σιωπά και να επιτρέπει να εξελίσσεται κάτω από τα μάτια του μια διαδικασία που συνιστά ταυτόχρονα εθνική μειοδοσία και αντιδημοκρατική εκτροπή· μια διαδικασία η οποία, απειλεί να διχάσει βαθύτατα τον ελληνικό λαό, την ενότητα του οποίου έχει αναλάβει να διασφαλίζει και να εγγυάται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Μια διαδικασία, η οποία, αν ολοκληρωθεί απειλεί να απαξιώσει τελεσίδικα τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και τους πληγωμένους ήδη θεσμούς της χώρας και πρωτίστως εκείνον του προέδρου της Δημοκρατίας, που θα έχει συναινέσει σε μια αντιδημοκρατική εκτροπή, αντί να αποτελέσει ανάχωμα σε αυτήν.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος πρέπει, εδώ και τώρα, να παρέμβει και να σταματήσει αυτό το εθνικό έγκλημα. Και μπορεί να το κάνει. Θα αρκούσε να εκφράσει την αντίθεσή του σε αυτές τις μεθοδεύσεις, για να υποχρεώσει την κυβέρνηση να ανακρούσει πρύμναν, διότι θα έχανε αυτομάτως κάθε νομιμοποίηση και δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει ούτε καν την δοτή πλειοψηφία των προθύμων. 

Και αν δεν εισακουόταν, υπάρχει και η δυνατότητα της παραίτησης που θα τον μετέβαλλε σε υπερασπιστή και θεματοφύλακα του ελληνικού έθνους και της ιστορίας του και θα τον ενέτασσε στην ιστορία των μεγάλων του έθνους μας και δεν θα τον άφηνε να μεταβληθεί σε άθυρμα της βούλησης μιας αντιλαϊκής και εθνομηδενιστικής κυβέρνησης και των ξένων πατρόνων της. 

Επειδή, σε όλους τους ανθρώπους, έρχεται κάποτε η στιγμή να πουν το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ, η στιγμή αυτή έχει έρθει για τον Προκόπη Παυλόπουλο. Είτε θα συνταχθεί με την ιστορική καταισχύνη μιας εθνικής μειοδοσίας είτε, με την «τιμή και τη συνείδησή» του, θα προχωρήσει στη μεγάλη κατάφαση, στο ΝΑΙ στον ελληνισμό και στο ΟΧΙ στη μειοδοσία.

Mαζί με τον Μακρυγιάννη του 1843, μαζί με το ΟΧΙ του σαράντα, ως πρόμαχος του ελληνισμού, ή αντίθετα με την καταισχύνη των «πουρκουάδων» και των μειοδοτών. 

Είναι στο χέρι του. Θα το τολμήσει;