Οι Άθλιοι.

Του Γιώργου Καραμπελιά

Την Κυριακή 29 Ιουλίου, έξι ημέρες μετά την εθνική καταστροφή, σε πολυσύχναστη παραλία της Αττικής, δύο καλοβαλμένες «κυρίες» μέσης ηλικίας με προφίλ μεταπολιτευτικής αριστεράς, διακήρυσσαν με στεντόρεια φωνή πως «όσοι καήκαν στο Μάτι, καλά να πάθουν! Στάχτη και μπούλμπερη αυτοί και τα παιδιά τους!». Μετά τη δεύτερη ή τρίτη εκφώνηση αυτής της ανατριχιαστικής απόφανσης, τόσο εγώ που ήμουν παρών, όσο και άλλοι πολίτες, οι οποίοι στην αρχή είχαν μείνει άναυδοι από το μέγεθος της προσβολής στους νεκρούς και τη μνήμη τους, άρχισαν να διαμαρτύρονται και να αντικρούουν τα «οικολογικά» επιχειρήματα των εν λόγω κυριών («καλά να πάθουν αφού έχτισαν στο δάσος και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις τους το επέτρεπαν»), τονίζοντάς τους πως αποτελεί ντροπή και αθλιότητα να προσβάλουν με τέτοιο τρόπο τους νεκρούς. Το επεισόδιο έλαβε τέλος καθώς οι δύο κυρίες απομακρύνθηκαν προς τα ανοιχτά της θάλασσας.

Αυτό το επεισόδιο, το οποίο ομολογώ ότι δεν θα το πίστευα στον φασιστικό κυνισμό του, εάν δεν ήμουν αυτήκοος μάρτυς, ξεπερνάει μεν κάθε ανθρώπινη διάσταση, αποτελεί όμως τη «μαζική» εκδοχή των επιχειρημάτων που επιστρατεύει η αθλιότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης.

Ο γνωστός για τις οικολογικές του ευαισθησίες Καμμένος στράφηκε με απύθμενο θράσος ενάντια στους πυροπαθείς πολίτες, οι οποίοι τον αντιμετώπισαν με τρόπο υπερβολικά ήπιο, ίσως διότι τα γεγονότα ήταν πολύ πρόσφατα και η οδύνη υπερτερούσε της οργής. Οι επίσης γνωστοί οικολόγοι Σπίρτζης και Δούρου, που έχουν νομιμοποιήσει και καλύψει οτιδήποτε πετάει, κολυμπάει και προπαντός σέρνεται, εκστρατεύουν εναντίον των αυθαιρέτων. Αθλιότερος όλων, ο πρώην «συνοδοιπόρος» μου, Κώστας Ζουράρις – γεγονός για το οποίο αισθάνομαι βαθύτατη αισχύνη –, αφού δήλωσε ότι ούτε αυτός επρόκειτο να παραιτηθεί (λες και είχε κανείς οποιαδήποτε αμφιβολία, μετά την παχυδερμία του που έχει διατρανωθεί προς όλα τα αζιμούθια όλα τα τελευταία χρόνια), κατέληξε με τη σειρά του πως «και ο λαός είναι πολιτειακός παράγων και φέρει επίσης ευθύνη»!

Καθημερινά, όλα τα λαμόγια και οι κεκράχτες της εξουσίας, σε λαθρόβια έντυπα και ιστοσελίδες ανάλογης ποιότητας, ανάλογα επιχειρήματα και «ντοκουμέντα» επιστρατεύουν.

Φτάσαμε λοιπόν στο έσχατο σημείο της αθλιότητας των υποκειμένων στα οποία έχει παραδοθεί ανυπεράσπιστη η χώρα: Tην αποτελείωσαν οικονομικά, ξεπούλησαν ολόκληρη την εθνική περιουσία, εξαφάνισαν το ελληνικό τραπεζιτικό σύστημα, μετέβαλαν την Ελλάδα σε ένα απέραντο hot spot, ξεπούλησαν τη Μακεδονία και είναι έτοιμοι να προβούν σε οποιαδήποτε αθλιότητα για να κρατήσουν τη καρέκλα που τους έχουν παραχωρήσει Γερμανοί, Αμερικανοί και λούμπεν μεγαλοεπιχειρηματίες που τους έφεραν στην εξουσία, εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια του ελληνικού λαού.

Τώρα πια, όμως, ξεπέρασαν τον ίδιο τον εαυτό τους. Μπροστά στο κύμα της οργής που ξεσηκώθηκε με το μακεδονικό και το ακόμα βαθύτερο, που φουσκώνει ώρα την ώρα και μέρα τη μέρα, διότι πλέον με την ανικανότητα και τον ζαμανφουτισμό τους πνίγουν ή καίνε ζωντανούς τους κατοίκους της χώρας, φθάνουν πλέον στο έσχατο σημείο: το ανοιχτό μίσος ενάντια στον ίδιο τον λαό («Ας καούν! Στάχτη και μπούλμπερη!»), μια και πλέον νοιώθουν τις ερινύες να τους περιτριγυρίζουν, αφού καταλαβαίνουν πως μια σαρωτική οργή αρχίζει και διαπερνάει την ελληνική κοινωνία για τα πεπραγμένα τους.

Είναι βέβαιο ότι, αν αυτά τα υποκείμενα, συνδυασμός χαβιαροαριστεράς και σταλινισμού, είχαν τη δυνατότητα να επιβάλουν κάποια μορφή εκτροπής προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία, θα το έκαναν ανενδοίαστα και χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες. Γι’ αυτό εξ άλλου γράφουν στα παλαιά τους υποδήματα το Σύνταγμα, κηρύσσουν δημοψηφίσματα με περιθώριο πέντε ημερών, έχουν κάνει λάστιχο τη δικαστική εξουσία, παρανομούν ασύστολα για να σώσουν τους κολλητούς τους, έχουν διαπράξει εγκλήματα εσχάτης προδοσίας με την εκχώρηση της μακεδονικής ταυτότητας στους σκοπιανούς, προσπάθησαν και προσπαθούν ακόμα να φιμώσουν και να υποτάξουν τον τύπο...

Όμως, δυστυχώς γι’ αυτούς, και η Σοβιετία έχει καταρρεύσει και είναι υποχρεωμένοι να κινούνται στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και αν τους χαϊδεύει η Μέρκελ, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να προχωρήσουν σε ανοικτή εκτροπή. Γι’ αυτό και το τελευταίο τους καταφύγιο είναι η ανίσχυρη λύσσα και το ανοικτό μίσος για τον λαό. Τον ίδιο αυτόν λαό που κάποτε εκθείαζαν και ο οποίος βλακωδώς τους πρόσφερε την εξουσία. Σήμερα όμως, η Νέμεσις πλησιάζει και οι άθλιοι τρέμουν την οργή του.

30 Ιουλίου 2018, οκτώ μέρες μετά το ολοκαύτωμα

Ρεαλιστικές πρότασεις ανάληψης πολιτικής ευθύνης.

Οι παρακάτω προτάσεις προϋποθέτουν την ύπαρξη έστω και ελάχιστης εσωτερικής Ποιότητας.

  Από τέτοιους τύπους βέβαια ...

  ...το πολύ που μπορείς να περιμένεις είναι:

Καληνύχτα Ελλάδα.....

Ποτε;

(Η παράλειψη του τόνου στον τίτλο, ήταν σκόπιμη...)

...στον απόηχο των αλυχτισμάτων...

Άρνηση (Στο περιγιάλι το κρυφό) - Γιώργος Σεφέρης, 1962 
Γιώργος Μούτσιος - Μίκης Θεοδωράκης

 

Ένα δισκάκι 45 στροφών με την πιστότερη απόδοση των στίχων του Γιώργου Σεφέρη όσον αφορά στο ποίημα Άρνηση (Στο περιγιάλι το κρυφό).

Παρότι η ηχογράφηση με τον Μπιθικώτση είναι αυτή που πέρασε στην μουσική μνήμη του κόσμου με τα χρόνια... ήταν λάθος!

Ο ποιητής στο ποίημα βάζει άνω τελεία στο "πήραμε την ζωή μας" και μετά έρχεται η λέξη "λάθος". 

Είχε τονίσει στον Μίκη να μην γίνει λάθος γιατί το νόημα αλλάζει, όμως στην ηχογράφηση με τον Γρηγόρη γίνεται το... λάθος με την λέξη "λάθος", δίνοντας άλλο νόημα στο ποίημα.

Η παραπάνω εκτέλεση όμως, παρότι η σωστή, ελάχιστα ακούστηκε με την φωνή του βαρύτονου Γιώργου Μούτσιου.

 Το ποίημα σε απαγγελία Γ. Σεφέρη.

 Γλ. Αρβελέρ για το "λάθος".

Ώ τρέλα, καλή μου τρέλα !

Την έπεσε στον ΣΕΒ ο Τσίπρας, διότι ο ΣΕΒ, άκουσον - άκουσον, θέλει να εφαρμοσθούν οι νόμοι για την περικοπή των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου, που ο Τσίπρας ψήφισε και υπερψήφισε! Ω, τρέλα καλή μου τρέλα, δείξου ελεήμων και τρέλανέ με! 

«ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», τα Σκόπια πρέπει να μπουν και στα δύο, ήταν δίκαιο έγινε πράξη, Μακεδονία ξακουστή του Πιουριφόϊ η χώρα, τρέλα μου καλή μου τρέλα κάνε με να πάθω ΣΥΡΙΖΑ να μην καταλαβαίνω τίποτα, να γίνω αρμοδιότητας Βερναρδάκη: αναποφάσιστος!

Αναποφάσιστος σήμερα είναι εκείνος που δεν ξέρει αν ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ γοητευμένος από τον κ. Πολάκη ή αν ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ για να αγωνισθεί ο κ. Καρανίκας εναντίον της περικοπής των συντάξεων που ψήφισε ο κ. Τσακαλώτος – τρέλα μου, καλή μου τρέλα, τι παίρνεις και δεν χαμπαριάζεις Χριστό,

Χριστό άνεργο

Χριστό ξενιτεμένο

Χριστό απλήρωτο, ταπεινωμένο!

Θυμάστε τα «χημικά αέρια του Άσαντ στη Συρία», ένεκεν των οποίων βομβαρδίστηκε εκ νέου πολλαπλώς και αγρίως η χώρα. Αέρας κοπανιστός τα χημικά αέρια. Δεν ευρέθη τίποτα. Ριέν. Νάδα. Βεβαίως, εμάς εδώ δεν μας βομβαρδίζουν, αλλά οπωσδήποτε μας ψεκάζουν. Τα χημικά αέρια που χρησιμοποιούν εναντίον μας είναι τύπου ψεύδους, τούμπας - τούμπας κωλοτούμπας και μπάφου.

Εδώ μας ψεκάζουν με «επαίνους για τις θυσίες μας», με παρλαπίπες για επαναδιαπραγματεύσεις και με μπινελίκια: είσαι εθνικιστής, είσαι μίασμα, είσαι για τα σίδερα: Του ΤΑΙΠΕΔ, της Εποπτείας, των αιμοσταγών πλεονασμάτων.

Τρέλα μου καλή μου τρέλα, κάνε μου και μένα μια καθαρή έξοδο στο απέραντο φρενοκομείο των πλειστηριασμών, στόλισέ με μέ γραβάτες και χάντρες – ω τρέλα καλή μου τρέλα, αν η ποίηση είναι η γλώσσα της γλώσσας, εσύ είσαι το παραλήρημα της δημαγωγίας!

Ω καλή μου δημαγωγία κάνε με λαϊκιστή, να μην φταίει

ο εμπρηστής,

το ανδρείκελο

ο τσόγλανος και η μαριονέτα

που έχω ξεμείνει από ελπίδα και από πατρίδα. Φόρα μου, τρέλα μου, κουδούνια (απ’ τα καλά, τα τενεκεδένια τα αμοραλιστικά) να βγαίνω στην ΕΡΤ να βόσκω γιδοπρόβατα και να σαλαγάω βδέλλες, βδέλλες, πολλές βδέλλες, αδέρφια! Βδέλλες παντού. Βδέλλες να σου τάζουν, βδέλλες να σου πίνουν το αίμα – πράγματι όλα άλλαξαν στην Ελλάδα! πάνε οι εποχές της διαπλοκής. Της διαφθοράς. Των ρουσφετιών.

Τώρα η προπαγάνδα απέκτησε ηθικό πλεονέκτημα, η υποτέλεια διαθέτει λαϊκό έρεισμα και η τρέλα δεν πάει στα βουνά αλλά στα non paper.

Εξελιχθήκαμε! Θέλω κι άλλο Τσίπρα (με χορηγό τον Κούλη). Είμαι πλέον υπερήφανος που δεν έχω λιμάνια, που θα πληρώνω περισσότερα διόδια, που με επαινεί ο Μοσκοβισί, που δεν θα ξεχρεώσω ποτέ, που με επινόησε ο Διαφωτισμός και δεν έχω στον ήλιο μοίρα (όταν χαλάει ο καιρός).

Εβίβα, αδέρφια! Τον πανηγυρικόν της ημέρας για τα Σκόπια, το χρέος και τον αέναο γάμο του Καραγκιόζη θα εκφωνούν, για όσο τραβάει η καρδιά μας, διάβολοι, τρίβολοι και καλικαντζαραίοι, στην Πνύκα, στους Δελφούς, στις οθόνες μας και μέσα στο μυαλό μας – τρέλα μου, καλή μου τρέλα

δώσε μου και μένα λίγο κυκεώνα «να ανέβω και να τραγουδήσω» (καθώς λέει και το άσμα) στα ξύλα, τα λιθάρια και τ’ άγρια τα βουνά…

Μου γυρνάν τ' άντερα
με αυτή τη συμφωνία για τη Βόρεια Μακε.......

......ωπ!!! Μια καρέκλα αντιπροέδρου της βουλής!

πηγή